Zondagwandeling

Vanochtend maakte ik een heerlijke lange wandeling. Voor sommigen van jullie misschien heel normaal, maar voor mij was de zondagochtend tot voor kort altijd bedoeld om naar de kerk te gaan. Voor mij is dit bericht dus best kwetsbaar om te delen, want wat zullen anderen hiervan denken? Ik heb me ook afgevraagd óf ik het wel moet delen, maar het is een wezenlijk onderdeel van mij, het hoort bij mij.

Sinds een tijdje ga ik dus niet meer naar een kerk, zoals ik 45 jaar lang wel heb gedaan. Dat is een heel proces geweest. Een moeilijk en ook wel eenzaam proces. Op dit moment wil ik er niet veel meer over kwijt dan dit. Ik heb voor nu geaccepteerd dat ik even niet precies weet hoe het allemaal zit met God, kerk en geloof en dat ik dat antwoord (nu) niet vind in een kerk.

Ik sta mezelf toe te twijfelen aan alles wat altijd zo’n waarheid was voor mij, zonder me schuldig te voelen. Dat is al een hele stap voor mij en het geeft me rust. Misschien deel ik later inhoudelijk wat meer, maar dat is voor mij nu te vroeg. Je mag me natuurlijk altijd een dm sturen als je hierover met me door wil praten.